Znasz historię Pinokia? A może tylko tak ci się wydaje. Teraz możesz poznać ją w wersji Teatru Baj, której premiera odbyła się w ubiegły weekend.
O Pinokiu można rozmawiać na wiele sposobów, w zależności od czasów, w których przyszło nam żyć, doświadczeń i ról, które przyszło nam na co dzień grać. Ja myślę, że w każdym z nas siedzi taki długonosy, czasem bardzo drewniany, próżny i naiwny Pinokio. Łasy na pochwały i diablociekawski, mrukliwy i ponury, naraz rozemocjonowany i przebojowy. Różnoraki i trochę niepoprawny, głodny miłości i zainteresowania i robiący co i rusz noski-noski z zapatrzonym w niego jak w obrazek Gepetto. Zachłanny, leniwy i knujący, ale też skłonny do refleksji i prawdziwie żałujący swych występków. I warto robić wokół jego postaci takie piękne i huczne halo, jakie zrobili wędrujący po praskim podwórku Bajowi aktorzy. Snuta przez nich opowieść, cała w werblach, skrzypieniach skrzypiec i okrzykach, migocząca od sensów i bujnej, przezabawnej narracji, ma jeden cel – bronić dziecięcej wrażliwości i to tak, żeby nam nigdy z serc nie znikła. Ja się do tej frakcji muzykantów i obrońców Pinokia przyłączam, chłonąc zachwyt z buź praskiej publiczności i namawiając was serdecznie na ten seans w teatralnym plenerze. Warto zobaczyć załogę Teatru Baj przemykającą po podwórku, chowającą się za plecami widzów, robiącą twórczy hałas i niosącą wraz z nim ważki przekaz o odwadze eksplorowania świata i mocy marzeń. Po reakcjach przybyłych na premierę gości wnioskuję, że czeka was iście bajeczna zabawa.
PS Przestrzegam rodziców i dziadków przed epatowaniem telefonami i próbą nagrywania spektaklu – chyba że wizja kroczenia ku ciemnościom w towarzystwie bezwzględnej kociej gromady, będącej na usługach Wróżki, nie napawa ich lękiem. To wtedy tak, proszę bardzo.
*
Teatr Baj
reżyseria: Michał Derlatka
scenografia: Michał Dracz
muzyka: Joanna Sówka-Sowińska
data premiery: 24.08.2019
wiek: od 4 lat
czas trwania: 60 minut
