Rodzinny dom Marty

Czy wy też się czasem zastanawiacie, jak wyglądają mieszkania stylistów? Teraz macie okazję je podejrzeć, i to nie przez dziurkę od klucza! Tym razem zaprosiła nas stylistka i projektantka Marta Siniło, prowadząca własną agencję kreatywną KAOS Collective i sklep online z rzeczami od projektantów.

„Samodzielnie wychowuję dwóch synów, siedmioletniego Henia i pięcioletniego Jasia. Zależało mi, żeby chłopcy mieli własną bezpieczną przestrzeń – swój pokój, park, podwórko. A do tego przedszkole i szkołę w pobliżu. W ten sposób ten dom stał się dla nas oazą, spokojnym miejscem”, mówi Marta.

Gdzie dokładnie znajduje się wasz dom i kto w nim mieszka? Jak go znalazłaś?

Nasz dom znajduje się na Starej Ochocie, tuż przy skwerze Sue Ryder. To bardzo przyjemna okolica, jest tu dużo zieleni i starych budynków. Dlaczego tutaj? Henio chodził do pobliskiego żłobka, a ja myślałam o tym, żeby być w zasięgu.

Na ofertę wynajęcia tego mieszkania trafiłam przypadkiem, ale ogłoszenie zaraz zniknęło. Pewnego razu przyjechałam taksówką i szukałam tego domu na ulicy, która ma zaledwie 12 numerów. Budynek rozpoznałam po charakterystycznych oknach, a mieszkanie znalazłam, pukając od drzwi do drzwi. Właściciel już nie chciał go wynajmować, ale po naszej rozmowie zdecydował, że jednak da nam szansę.

Przeprowadzka była dla mnie trudnym momentem w życiu. Byłam sama z chłopcami, a to mieszkanie było ruiną. Co prawda w bardzo okazyjnej cenie, ale w opłakanym stanie, nawet bez ciepłej wody. Nie mieliśmy nic poza materacem i kilkoma dziecięcymi meblami, które dostałam w ramach którejś współpracy. Urządzanie się, wicie tego gniazda stało się dla mnie oczyszczającą terapią.

Co było kluczowe w podziale i urządzaniu tej przestrzeni?

To mieszkanie ma chyba 76 metrów kwadratowych. W urządzaniu i podziale przestrzeni kluczowe było to, że mieliśmy niewiele, a także by umożliwić chłopcom rozwój.

Na początku mieszkaliśmy tylko na niewielkim wycinku tego mieszkania, w pokoju dzieci. Powoli urządzałam i „zdobywałam” kolejne pomieszczenia. W mojej sypialni przez rok był składzik, urządziłam ją dopiero po upływie około roku.

Skąd czerpałaś inspiracje przy urządzaniu mieszkania?

Inspiracje czerpałam z głowy, z internetu, głównie Instagrama, „House & Garden”, ale też z filmów, teatru i targów vintage.

Wyzwaniem było to, by żaden mebel nie kosztował więcej niż 300 złotych – tak sobie na początku założyłam. Jako stylistka chciałam, żeby to było designerskie i fajne, bo lubię ładne rzeczy, ale też nie chciałam się denerwować, że moje dzieci coś zniszczą.

Wyszukiwałam meble na targach staroci, platformach sprzedażowych, część pochodzi z wyprzedaży, część ze śmietnika. Mieszkanie to zlepek różnych elementów, z których każdy jest dla mnie szczególny i wyjątkowy.

Ulubione miejsce w domu?

Moja sypialnia albo kanapa w salonie.

Bez którego mebla nie wyobrażasz sobie domu?

To chyba marmurowa ława, na której chłopcy składają Lego, a przy której ja podejmuję gości. Mebel nieoceniony przy dzieciach, bo niezniszczalny. Farby, glina, jedzenie – ten stolik przetrwał już wszystko.

Co znajduje się w dziecięcych pokojach? Czy chłopcy brali udział w ich urządzaniu?

Obecnie są tu piętrowe łóżko-domek, biurko Henia, szafki, półki i cała masa kolorów! Pokój chłopców to pomieszczenie, które najczęściej się zmienia, bo oni rosną, więc zmieniają się ich potrzeby. Piętrowe łóżeczko z litego drewna zostało kupione w bardzo korzystnej cenie, z drugiej ręki – jest świetne. Fajne jest w nim to, że tu każdy z chłopców ma swoją przestrzeń – na piętrach są różne ozdoby, zabawki, maskotki.

Jest też plac zabaw, który wyglądał inaczej, gdy chłopcy byli mniejsi, ale teraz zjeżdżalnie i bujaki zostały zastąpione przez zestaw treningowy do wspinaczki. Szczerze? Nie ma dnia, by chłopcy się tu nie wspinali, nie wieszali, nie robili wygibasów. A ja czasami suszę tu pranie, gdy zabraknie mi miejsca!

Oczywiście, że chłopcy brali udział w urządzaniu pokoju. Wybierali plakaty, pomagali w malowaniu, sprzątaniu. Zresztą zawsze pomagają, a ja konsultuję z nimi wiele rzeczy. To sprawia, że czują się odpowiedzialni za naszą wspólną przestrzeń.

Do których przedmiotów masz szczególny sentyment?

Do wszystkich staroci, przedmiotów vintage i pamiątek z podróży.

Kocham sztukę i nietypowe, wyjątkowe, oryginalne przedmioty, od szklanki po wazon i obrazy. Myślę, że życie jest zbyt krótkie, by się otaczać byle jakimi przedmiotami.

Uwielbiam bibeloty. Ważne, by cieszyły moje oko, niosły ze sobą wspomnienia i żebym czuła się dobrze i bezpiecznie w tej przestrzeni.

Co lubisz w swojej okolicy?

Sąsiadów, sąsiadów i jeszcze raz sąsiadów! Mamy tu mnóstwo przyjaciół, są dla nas jak rodzina. Lubimy też zieleń wokół, mamy tu ulubiony park. Cała okolica jest jak z bajki.

Dokończ zdanie: Nasz dom jest…

Oazą spokoju, salą zabaw, wiecznie pełną i otwartą chatą dla naszych najbliższych.