Są. Rozkwitły. Pachną nie bzem, lecz papierem, świeżym drukiem. Niektóre leżały u nas już od paru tygodni, inne, jeszcze ciepłe, stoją cierpliwie w kolejce do czytania. Do zaczytania!
Robimy wiosenne porządki na redakcyjnym stole, ale co chwilę wpada nam w ręce jakaś nowość wydawnicza. Otwieramy ją, kartkujemy i nagle mija pół godziny. Porządek poczeka, bałagan nie ucieknie… i już wiemy, co dziś przeczytamy dzieciom przed snem. A wy?
Łapcie kilka naszych polecajek, kwietniowy przegląd w pełnej krasie.
Hej, fani zagadek! Hej, dusze ciekawskie, dociekliwie, spostrzegawcze – coś dla was. Kolejny tytuł pióra byłego śledczego, który przez wiele lat przesłuchiwał, tropił i zbierał inspiracje do swoich książek. Seria dla dzieci autorstwa Jørna Liera Horsta to ponad 30 tomów, w których duet Tiril i Oliver przejmują stery i wyręczają w śledztwach lokalną policję z miasteczka Elvestad. Trzymam w rękach najnowszą część, „Operacja. Gra pozorów”, która zaczyna się niewinnie, od toczącej się opony samochodowej. Książki z tej serii udowadniają, że najzwyklejsze codzienne sytuacje mogą być zalążkiem skomplikowanych wątków detektywistycznych, miejcie więc oczy szeroko otwarte! W tle zagadki stara cementownia, złomowisko samochodów, kradzieże aut i wyjątkowo przedsiębiorcza rodzinka…Jak zawsze dzieciaki szybciej i skuteczniej niż policja kojarzą fakty i wpadają na trop pewnego gangu. No już, bez spoilerów! Seria wciąga do ostatniej strony, to świetny wstęp do świata kryminałów dla dzieci, które czytają samodzielnie.
Książka popularnonaukowa treścią i formą dostosowana już dla trzy-, czterolatka? Proszę bardzo – na półce lądują krótkie historyjki o zagrożonych zwierzętach i akcjach ratowniczych. Co ciekawe, wszystkie wydarzyły się naprawdę. Dzieci w tym wieku nie potrafią się skupić i przyswoić zbyt dużo informacji, zwłaszcza jeśli książka przypomina miniencyklopedię. Historyjki są dopasowane do wieku i podane w ciekawej formie. Duże zdjęcia zwierząt i liczne ciekawostki zamieniają lekturę we wspólną wyprawę, daleką podróż do dżungli czy na skutą lodem Antarktydę. Czy wiecie, że pingwiny potrafią wyskoczyć na wysokość prawie dwóch metrów? No to hop, skok z mroźnej krainy na pobocze australijskiej autostrady – to tu swój początek ma historia małego osieroconego wombata, przygarniętego przez sierociniec dla torbaczy. Śledzimy jego losy w domu opiekunki i kibicujemy, by za chwilę, za parę stron, przenieść się do nietypowej szkoły, w której zamiast ławek są drzewa, a zamiast uczniów – małe orangutany! Jeśli się zastanawiacie, jak wzmacniać empatię i wrażliwość u dzieci, polecam wspólną lekturę i podróże palcem po mapie tropem zwierząt.
„JESTEM CICHY” / TEKST: ANDIE POWERS / ILUSTRACJE: BETSY PETERSEN / WYDAWNICTWO FRAJDA
Książka, która chwyta za serce! Nareszcie ktoś porusza ten temat, w końcu ktoś dostrzega, słyszy i mówi w imieniu tych, którzy milczą, choć słowa czasem cisną się na usta. „Milczek”, „nieśmiałek”, albo i gorzej: „taki zahukany malec”… Kto słyszał takie słowa szufladki na temat swojego dziecka? Dzieci krzyczą, są głośne, biegają, wspinają się, hałasują. A gdy są ciche i bawią się same, grzebiąc patykiem w piasku, to chyba coś jest z nimi nie tak. Może jest chorobliwie nieśmiałe, może brak mu pomysłów? Cudownie, że powstała książka, która zaprzyjaźnia nas z małym Emilem, tłumaczy, co czuje i kryje w środku – sam nie chce i nie musi nam o tym opowiadać, tak jak nie musi się tłumaczyć ze swojej ciszy, z potrzeby samotności, z bycia sobą. Oto Emil, który po prostu jest… cichy. Nie jest nieśmiały, w głowie ma milion pomysłów, też tych szalonych i dzikich. Gdy przygląda się w skupieniu kałuży, tak naprawdę rozgrywa bitwę morską, dzielnie walczy z piratami, pływa z wielorybem. Ahoj! W tej książce jest kilka zdań, do których wracam, bo w ich prostocie tkwi wielka mądrość. „Przyjaźń może być cicha, siła może być cicha”.
Kulinaria dostarczają nam wielorakich doznań – nie zatrzymujemy się tylko przy kubkach smakowych. Oto książka, która pokazuje popularne potrawy niejako od kuchni, zdradzając nam sekrety ich powstania. Wiele słynnych dań, choć trudno w to uwierzyć, powstało zupełnie przypadkiem. Kuchnia bywa poligonem, terenem badacza i królestwem gourmanda, tu może się zdarzyć wszystko – nawet genialny w swojej prostocie wynalazek. Uwaga, smaczne opowieści i ciekawostki wokół genezy powstania znanych potraw pobudzają apetyt, więc lepiej nie czytać tej książki, będąc głodnym. Okazuje się, że w kuchni każdy może być wynalazcą – lody na patyku nie powstały w fabryce ani na spotkaniu marketingowców. W upalny dzień podziękujcie małemu Frankowi z Kalifornii, który niefrasobliwie zostawił na noc lemoniadę z patykiem w szklance. A rano… przeczytajcie sami!
„POMELO” / TEKST: RAMONA BĂDESCU / ILUSTRACJE: BENJAMIN CHAUD / WYDAWNICTWO ZAKAMARKI
Kto nie zna Pomelo? To pytanie retoryczne. Mały różowy słoń z długą trąbą towarzyszy nam od lat, powracając w kolejnych tomach. Zawsze tak samo unikalny, momentami dziwaczny, zakręcony w swoim świecie. W tych książkach rządzą poza nim ślimaki, kraby, dmuchawce i rozgwiazdy, a nie rozsądek czy logika. Słoń, gdyby miał wybór, postawiłby na absurd, zaskoczenie i niedopowiedzenie. Tak właśnie czytamy jego myśli. Tym razem, w nowym tomie, jest mowa o miłości i złożonej naturze relacji – temat jakże znajomy, choć dotyczy różowego słonia i rozgwiazdy Stelli. Być razem, ale też tęsknić do chwili wolności i samotności. Być z kimś blisko, ale myślami daleko we własnym świecie, niedostępnym dla każdego. Jak zawsze słuchamy wynurzeń małego, czasem nieporadnego słonia, a zostajemy w głowach z pytaniami niemalże egzystencjalnymi!
Otwieram książkę, która kipi kolorami, grającymi tu pierwszoplanowe role. Każde opowiadanie inspirowane jest jedną, konkretną barwą. Czy to nie świetny sposób na poznawanie przez dziecko kolorów? Biały jak… lis polarny, płatki śniegu, igloo, obłok. Tu pojawia się historia obłoczka Celestyna, który nie chce się zamienić w deszcz. Każdy kolor ma swoją barwną opowieść. Krótkie bajki i ilustracje niczym z książek mojego dzieciństwa to propozycja na wieczorną lekturę, dzięki której życzenie kolorowych snów ma szans się spełnić.
Jako zdeklarowana kociara przeczytałam książkę z synem migiem, na jeden raz, a podczas lektury usłyszałam jakieś 100 razy: „Mamo, czy możemy mieć też psa?”. Przyznam, że nie sposób się nie wzruszyć tą psią historią. Dzielny Czino wyszedł spod pióra jego ludzkiej mamy, która darowała mu drugie i jakże cudowne życie. Miłość i ciepło czuć tu na każdej stronie. Autorka oddaje głos swojemu przyjacielowi i to właśnie z jego perspektywy obserwujemy świat, uśmiechając się do psich komentarzy. Czino to unikat – miks amstaffa i charta, szczupły jegomość z oklapniętym uchem i ze sporymi brakami w uzębieniu. Na wystawy psów rasowych się nie wybiera, ale w konkursie na największe psie serducho wygrywa w przedbiegach. Podglądamy pierwsze kąpiele w jeziorze, moszczenie się na kanapie pod ukochanym kocem i zwyczajne poranki, gdy trzeba wspiąć się na wyżyny aktorskich talentów, by uprosić panią, aby nie wychodziła sama. Podziwiamy umiejętności kudłatego hipnotyzera, w którego zamienia się Czino, gdy tylko słyszy dźwięk otwieranej lodówki. Psie historie, małe i duże, przyjaźń, która wzbudza empatię i czułość. Kociarze, lektura obowiązkowa!
Czytamy? Czytacie? Jaka książka czeka na waszym nocnym stoliku?
Materiał powstał we współpracy z wydawnictwami: Media Rodzina, Olesiejuk, Frajda, Dwie Siostry, Zakamarki, Kropka, Literatura.
