Weleda Matka Natura: Monika
Naturalna pielęgnacja mamy i konkurs dla was!
„Potrafię oderwać się od telefonu i patrzeć w drzewa albo w ogóle zapomnieć, że go mam” – mówi Monika Mularczyk, mieszkająca w lesie mama i założycielka marki odzieżowej Momu Warsaw. Doceniająca slow life pośród drzew – Matka Natura.
Łapiąc ostatnią zieleń liści w sadzie, zaglądamy pod Warszawę, do Wilgi, gdzie mieszka Monika z rodziną. Dziś, w pięknych kadrach Zuzanny, poznacie też jej synka Henia i towarzyskiego psa. Żyją sobie spokojnie w środku lasu – mając miasto w bliskim zasięgu, a jednocześnie czerpiąc garściami z bliskości natury. Podpytujemy Mo o lokalność, rośliny w domowej apteczce i naturalną pielęgnację, którą stosuje od zawsze. Kosmetyki Weleda towarzyszą jej już od wielu lat, więc zaproszenie do cyklu Matka Natura było podwójnie… naturalne!
„Żadna pielęgnacja nie przyniesie dobrych efektów, jeśli nie zadba się też o swój organizm całościowo” – zaznacza Monika, a dopełnienie tego znajdziecie poniżej, także w kontekście kosmetyków Weleda. Mo bierze pod lupę kultową, odżywczą gamę Skin Food, którą ceni: kremy do twarzy: bogatszy do wyjątkowo suchej skóry i lżejszy Skin Food Light, regenerujące masło do ciała oraz masło do ust.
To już ostatnia odsłona tego cyklu, w którym gościmy inspirującą mamę żyjącą blisko przyrody. W każdym odcinku przybliżamy wam wartości Weledy – marki naturalnych biokosmetyków dla dzieci i dorosłych – i związane z nimi ciekawostki. Zapraszamy także do wzięcia udziału w konkursach, w których łącznie możecie zdobyć aż 100 zestawów kosmetyków – czeka na Was jeszcze ta edycja i następna, w której podsumujemy ten piękny cykl. Przypominamy, że nagrody i nasza współpraca to świętowanie 100. urodzin marki! O szczegółach konkursu w tym odcinku dowiecie się na końcu artykułu. Zapraszamy!
MANIFEST MATKI NATURY
Jestem Matką Naturą, więc dopasowuję swoje codzienne życie do niej. Staram się żyć wolniej, doceniać jej przemijające piękno. Chcę być tu i teraz. Doceniam każdą porę roku, biorę z niej to, co najlepsze. Chodzę boso po lesie, czerpię siłę ze spokoju, który mnie otacza. Mam do natury wielki szacunek i uczę tego mojego syna.
W RYTMIE PRZYRODY
Natura stała się dla mnie nieodłączną częścią codziennego życia. Jak nigdy wpływa na moją codzienność. Odkąd mieszkam w lesie, dużo bardziej jej doświadczam. Chłonę każdy dzień. To niesamowite, jak zauważam i doceniam zmiany pogody i pór roku. Mam wrażenie, że będąc w mieście, poruszamy się trochę od miejsca do miejsca, w międzyczasie jesteśmy atakowani milionami reklam, omija nas to, jak cudownie natura z dnia na dzień się zmienia. Nie mamy czasu na refleksje. Tutaj na zewnątrz jesteśmy codziennie, duża część naszego życia przeniosła się do lasu. Latem biegaliśmy bez butów, jedliśmy borówki, kąpaliśmy się w rzece, robiliśmy sobie kino letnie między drzewami. Na początku jesieni zbieraliśmy grzyby i podziwialiśmy wrzosy. Teraz zachwycamy się kolorami spadających liści. Zaczęliśmy też jeść bardzo lokalnie i sezonowo. Nasz następny cel to własny ogródek warzywny.
SLOW LIFE WILGA
W mieście czuliśmy się już bardzo przebodźcowani. Przestaliśmy trochę korzystać z jego uroków i zaczęło nam być ciężko. Potrzebowaliśmy spokoju. Od kilku lat szukaliśmy dla siebie miejsca. Marzyło nam się mieszkanie w lesie. Odkąd tu jesteśmy, zdecydowanie czuję mniej stresu, takiego związanego z ogarnianiem życia codziennego. Potrafię oderwać się od telefonu i patrzeć w drzewa albo w ogóle zapomnieć, że go mam. Pogoda przestała być wyznacznikiem tego, czy można coś robić na zewnątrz. Teraz wreszcie rozumiem powiedzenie „Nie ma złej pogody, są złe ubrania”. To naprawdę uwalniające, ale też uważam, że super wpływa na naszą odporność. W mieszkaniu w lesie lubię to, że ludzie się tu znają i trochę o siebie dbają, bo wiedzą, że może być to potrzebne. Lubię to, że robiąc zakupy w lokalnym sklepie, wspieramy sąsiadów, którzy mają swoje uprawy, a nie wielkie korporacje. Kiedy jemy jabłko, to wiemy, że zebrał je Pan z lokalnego warzywniaka. Bardzo to doceniam.
CODZIENNE WYZWANIA
Mieszkanie w lesie to nie tylko same plusy. Mamy kawałek drogi, żeby odwiedzić znajomych i dziadków, co czasem potrafi być męczące. Nasz dom jest ogrzewany tylko drewnem, więc trzeba dbać o temperaturę. Mamy swoją studnię i szambo, bardzo dbamy o zużycie wody. Śmieci odbierane są u nas raz w miesiącu, więc jak możemy, staramy się ograniczać rzeczy w plastikowych opakowaniach i wybieramy te w szkle, które później możemy jakoś wykorzystać. Z jednej strony to dużo nowości po mieszkaniu w bloku, w którym wszystko ktoś robi za ciebie, z drugiej – daje mi to niesamowite poczucie spokoju, że robię dla swojego dziecka co mogę, żeby świat nie był dla niego tak straszny w przyszłości. Jestem zdania, że jeśli każdy zrobiłby choć trochę dobrego dla planety, to może coś się zmieni na lepsze. Mówi się, że jak chcemy coś zmienić, to zacznijmy od siebie. Totalnie się z tym zgadzam i właśnie małymi kroczkami do tego dążę, żeby zmienić swoje nawyki i przyzwyczajenia. To poczucie daje mi spokój jako mamie.
ROŚLINY W KUCHNI I APTECZCE
Od dziecka nie jem mięsa, warzywa i rośliny to główne składniki mojej diety. Staram się jeść różnorodnie, ciągle wynajduje nowe przepisy kuchni roślinnej. Teraz w sezonie jesiennym staram się wspierać naszą odporność. Do naparów dodajemy goździki, świeży imbir i plastry pomarańczy. Do obiadów: kurkuma, tymianek i oregano. W domowej apteczce rządzi czosnek i cebula, syropy jak z dziecięcych lat. W domu pachnie olejkami eterycznymi z eukaliptusa, mięty czy tymianku. Wszystko to staram się też przenieść do pielęgnacji skóry, dlatego wybieram tylko naturalne i zaufane kosmetyki.
NATURALNA PIELĘGNACJA
Jeśli chodzi o pielęgnację, to ani moja, ani Henia nie jest przesadna. Pod tym względem jestem minimalistką. Nie podążam za trendami. Używam tylko olejków naturalnych i kremów z naturalnych składników. Staram się swój poranek zacząć od gorącej wody z cytryną. Teraz, w sezonie jesiennym dbam bardzo o naszą odporność, robię syropy i napary. Rano lubię przemyć twarz zimną wodą i nałożyć naturalny olejek z granatu. Wieczorem mam czas na maseczkę, ciepły prysznic i krem. Uważam, że żeby dbać o skórę, trzeba zadbać też o ciało od środka: pić dużo wody, odpoczywać i mniej się stresować. Żadna pielęgnacja nie przyniesie dobrych efektów, jeśli nie zadba się o swój organizm całościowo.
„Żeby dbać o skórę, trzeba zadbać też o ciało od środka: pić dużo wody, odpoczywać i mniej się stresować. Żadna pielęgnacja nie przyniesie dobrych efektów, jeśli nie zadba się o organizm całościowo”.
WELEDA POLECA
„Kosmetyki Weleda towarzyszą mi już od wielu lat. Krem Skin Food stał się już kultowy. Wszystko się w nim zgadza: konsystencja, zapach, skład” – mówi Monika o odżywczym kremie do twarzy i ciała, który świetnie sprawdza się też miejscowo na suche, pękające lub napięte partie skóry, a wieczorem – jako maseczka na twarz. Mama Henia polubiła też lżejszą wersję kremu – Skin Food Light do twarzy i ciała: „Mam cerę suchą, dlatego priorytetem jest dla mnie nawilżanie. Skin Food doskonale nawilża, ale czuję też, że moja skóra oddycha. Ma świetny, naturalny skład, co ma dla mnie duże znaczenie. Mam alergię na wiele składników kosmetyków, dlatego moja pielęgnacja jest ograniczona”. O ukojenie skóry ciała dba też cenna zawartość zielonego słoiczka: „Ostatnio regularnie stosuję Masło do ciała Skin Food – jest gęsty i mocno nawilża, co idealnie się sprawdza przy niższych temperaturach”. I jeszcze kropka nad i – bardzo ważne w jesiennym czasie Masło do ust. U Moniki szybko znika od tysięcy całusów dla Henia!
CIEKAWOSTKI
- Masło do ciała Skin Food jest wspaniałe do robienia odżywczych kompresów na dłonie i stopy – nałóżcie na noc grubszą warstwą i włóżcie bawełniane rękawiczki lub skarpetki. Efekty rano będą świetne!
- Bogata gama Skin Food bazuje na ekstraktach z polskich kwiatów: bratka, nagietka i rumianku.
- Krem Skin Food łagodzi suchą, popękaną oraz napiętą skórę, przez co można stosować go na blizny, aby zapewnić skórze ukojenie i komfort.
KONKURS — WYNIKI
Pięknie dziękujemy za wasze odpowiedzi! Zestaw kosmetyków wygrały następujące osoby: Martyna, Paulina, Lili, Magdalena, Tata Natura czyli Marek, Maria, Vilu, Magda, Ojciec natura i Edyta. Wszystkich zwycięzców powiadomimy mailowo.
W tej odsłonie do wygrania jest 10 zestawów kosmetyków Weleda do pielęgnacji – w każdym znajduje się: krem Skin Food Light, masło do ust i dobrany losowo żel Aroma shower. Aby wziąć udział w konkursie, wystarczy odpowiedzieć na pytanie: co dla ciebie oznacza, że jesteś Matką Naturą? Odpowiedzi umieszczajcie w komentarzach poniżej – czekamy na nie do 21 listopada do końca dnia. Spośród nich wybierzemy 10 najciekawszych, a wyniki podamy 22 listopada w tej publikacji.
TUTAJ znajdziecie regulamin konkursów na Ładne Bebe.
*
Zapraszamy was też do przeczytania i obejrzenia pozostałych odcinków z cyklu Weleda Matka Natura.
Ilość komentarzy: 19!
Wiadomym jest iż przebywanie w otoczeniu natury uspokaja i relaksuje.
Żyjąc w miejskim zgiełku myślę o zielonym. Matka Natura nam daje nam dużo, daje nam wszystko – ale nie możemy bez końca biernie czerpać,właściwie to sami musimy być chociaż trochę jak Matka Natura.
Ja staram się być Matką Naturą, tak by moje dzieci, znajomi brali przykład, po prostu wiedzieli, że można, że da się, że to żaden wstyd.
Segregacja śmieci – zawsze i wszedzie. W sezonie idąc nad morze z dzieciakami, zanim się „rozbijemy” na plaży , zbieramy śmieci. Organizuje zawody kto więcej śmieci uzbiera. Kapsle, puszki, papierki itd. Sami sobie gotujemy zły los. Moje dzieci są przykładem dla turystów i nie tylko, zasmiecone plaże to coś okropnego.
Nie marnujemy wody. Do podlewania kwiatów i ziół na tarasie – łapiemy deszczówkę. Kazdy z nas ma swoją butelkę wielokrotnego użytku, czym mniej w obiegu plastiku tym lepiej. Potrafimy cieszyc się z miodu, wykorzystać go nie tylko w formie spożywczej ale i w domowej kosmetologii. Nie marnujemy jedzenia.
Udało nam się „wychodac” z żołedzi już kilkadziesiąt ładnych drzewek opodal lasu. Żyjemy w harmonii z przyrodą, nauczyliśmy się jak wykorzystywać zioła w domowej apteczce, jesteśmy zgodni z naturą, jesteśmy jak Matka Natura.
Dziecko nauczylo mnie byc Matka natura oraz wybor naturalnych produktow takich jak Walda czyni cie rowniez Matka Natura .pozdrawiamy
Toczymy się z moim Stasiem codziennie do lasu, obserwujemy przyrodę zmieniajaca się z dnia na dzień, zwłaszcza teraz- jesienia to widać gołym okiem.
Każdego dnia widzimy sarny, które nieruchomieja na nasz widok, a noca podchodza pod nasz blok- wiem, bo Staś sprawia, że mama w ostatnim trymestrze w nocy często odwiedza toaletę I spoglada w okno – latem byly to dziki, teraz sa to piękne długonogie sarenki :). Mamy karmnik na balkonie i codziennie zagladaja do nas sikorki, już nie mogę sie doczekać, aż mu te cuda natury pokaże na własne oczy :).
Być matką naturą to kochać, szanować i dbać o wszystkie swoje dzieci – te zielone, te futrzaste i skrzydlate. 🙂
Matka Natura. Odkrywanie jej w sobie jak powoli zaokrągla się brzuch, jak staje się większy i większy ten człowiek w nim. Moment, kiedy ten człowiek wita się ze światem. Kiedy wymęczona tule malutka córeczkę. Kiedy wykarmiam ją własną piersią. Kiedy spacerujemy po łące. Po plaży. Turlamy się w śniegu. Jesienią, jak pieczemy z jesiennych jabłek szarlotkę. Zimą, jak tropimy zwierzynę w śniegu. Wiosną obserwując, jak każdego dnia zielone listki robią się coraz większe… i latem, jak skaczemy przez fale. I potem znów… odkrywam ją ponownie… jak brzuszek się zaokrągla. I potem tule drugą córkę w ramionach… Matka Natura jest Kobieta! Dziękuję, że jestem kobietą!
Bycie Matka Natura oznacza dla mnie to,że dałam życie. Cud pojawienia się na swiecie moich dzieci jest dla mnie totalnie oznaką tego,że sama jestem Matka Natura bo stworzylam cud zycia. Bardzo wazne jest dla mnie pokazanie dzieciom świata blisko przyrody i tego,że jestesmy z nia polaczeni i bardzo zalezni. Duzo czasu spedzamy na spacerach w lesie lub w Górach…Bycie Matka Natura to dbanie o życie, które przywołałam na ten świat i jednoczesnie uczenie dzieci,że dbanie o przyrode to czesc naszego zycia.
Naturę nie tylko podziwiam, ale też doceniam każdego dnia. Staram się uświadamiać dzieci, jak istotna jest jej pielęgnacja! Otaczamy się zielenią, kwiatki wybieramy tylko doniczkowe, a po świętach choinkę wkopujemy na działce rodziców, by mogła dalej czarować swoim pięknem. Witam się z sarną za oknem mojego domu i karmię ptaki, by kolejnej wiosny przywitały mnie najpiękniejszą melodią, jaką może wyśpiewać natura.
Nieustannie staram się odkrywać w sobie Matkę Naturę. Bratam się z nią szczególnie jesienią, gdy pakujemy bidon z ciepłą herbatą i idziemy poznawać jej świat. Zbieramy opuszczone kasztany, by dać nowy dom. Pomagamy zagubionemu ślimakowi szybciej przejść przez jezdnie by bezpiecznie wrócił do domu. Nie brzydzimy się podnieść śmieci – uczmy dzieci od małego, by byli dumni z każdego wyrzuconego papierka, pomimo, że nie należał do nich. Kocham naturę jak swoje dzieci, bo to dzięki niej żyje się nam tak pięknie!
Myślę że jestem Matką Naturą bo pozwalam dzieciom biegać boso ile chce i gdzie tylko chcą, bo w moim domu nie ma sklepowych soków, konfitur i półproduktów tylko własnej roboty przetworów pełna spiżarka, bo gdy zaczynają się jesienne smarki nie biegnie do apteki ale uruchamiam zmysł szamanki i wchychamy zapach tymianku, pijemy syrop z cebuli i i różności z magicznego kamerlika pod schodami, bo nawet gdy -8 idziemy na spacer, bo gdy sąsiedzi wystawiają przed posesję worki z plastikami do odbioru przed naszą brama nic nie ma, bo gdy w domach popołudniu włączają się telewizory my otwieramy nasza szafke z książkami lub ubieramy kalosze i idziemy szukać kałuży, bo pijemy wodę z kranu i jemy fasolkę z własnej grządki, która podlewamy deszczówką, bo idąc na spacer trudno nam ujść 2 kroki gdyż każdy napotkamy owad wzbudza nasze ochy i achy, bo przenosimy przez jezdnię gąsienice, bo sadzimy tylko rośliny miododajne, bo jest mnóstwo małych rzeczy które gdyby wprowadził w swoje życie każdy spowodowałby by olbrzymie zmiany. Powodzenia.
Bycie matką naturą to dla mnie ogromna i niesamowita przygoda, pełna nieodkrytych wyżyn uniesień i nizin przepaści. To podróż pełna okazji do uczenia się wraz z moimi dziećmi, aby odnaleźć swoją własną, właściwą drogę do celu.
Poczułam się Matką Naturą dla siebie, gdy odsunęłam się od toksycznych osób. Był to proces, do którego dojrzewałam jak roślinka. Krok po kroczku – taka kropelka wody po kropelce – by zrozumieć, że rosnąć mogę tylko bez nich.
Odszedł stres, pojawiała się radość z chwili i z nowego etapu, który dałam sobie sama radę stworzyć. I jestem sobie za to wdzięczna.
Mamy mają moc! Naturalną moc!
Czerwcowy poranek. Mocne światło słońca. Budzę się. Na twarzy czuje rześki powiew powietrza wpadającego przez otwarte okno. Otwieram oczy, na ekranie telefonu godzina 6- mam pół godziny wyłącznie dla siebie. Podziwiam grę światła na suficie. Przeciągam się i idę do kuchni, aby przygotować białą herbatę. Woda się gotuje, a ja wykonuję krótka sesję jogi- wyciszam się i łapię kontakt z ciałem. Wychodzę na taras z kubkiem i stawiam bose stopy na trawie, jest mokra i przyjemnie chłodna od rosy. W sadzie słychać śpiew ptaków. Zapach kwitnących piwonii jest bardzo intensywny wręcz obezwładniający. Siadam na huśtawce, upijam łyk herbaty, zamykam oczy i skupiam się na bodźcach, które płyną z otoczenia. Bujanie mnie uspokaja. Słyszę delikatny szum wiatru, śpiew kosa, szelest liści. Czuje ciepło słońca na skórze, jaśminowy smak herbaty. Jest mi przyjemnie błogo. W tej chwili czuje jedność z Matką Naturą. Jestem nią. Parę oddechów, dopijam herbatę. Pora wracać, czas obudzić rodzinę. Wracając zrywam piwonię- postawię ją w pracy na biurku, jej zapach pozwoli mi wrócić do tej chwili.
Dla mnie bycie Matką Naturą oznacza przede wszystkim życie według własnych zasad, swojego rytmu, kierowana intuicją. Chciałabym napisać, że jestem wiecznie opanowana i pełna harmonii, ale moja natura to też liczne wyładowania, które działają na mnie oczyszczająco niczym lipcowa burza. Moja wewnętrzna Matka Natura to też niekiedy bunt, to radość z leniwych poranków, to zachwyt nad śpiącym obok dzieckiem wtulonym we mnie niczym w największy rezerwuar spokoju tego świata.
Jestem Matką Naturą w poranki z widokiem na drzewa, kiedy dziecię boso hasa po mokrej trawie, a ja zamiast myśleć o nieuchronnym katarze przeglądam się w kubku kawy i nic mnie nie uwiera. Moja Matka Natura żyje w zgodzie z rytmem, z przyrodą, z sobą samą. Nie owija się plastikiem, nie karmi się długą listą wzmacniaczy i utrwalaczy, nie rysuje sobie drugiej twarzy. Turla w rękach marszczące się jabłko „od rolnika”. Nie zrywa się do sprintu, kiery pora na spokojne zastyganie. W tym zastyganiu znajduje siłę, żeby raz za razem poruszać niebo i ziemię w szalonym biegu z dziećmi, za dziećmi, dla dzieci. Potem wracamy do Miasta, gubię rytm, staję się matką biegnącą. Z zadyszką.
Bycie matką naturą oznacza dla mnie podejmowanie różnych decyzji i wyborów dla dobra naszej Ziemi (ludzi, roślin, zwierząt):
eliminacja mięsa z diety,
wspieranie małych firm,
zakupy w second-handach,
zamówienia roślinnych kosmetyków nietestowanych na zwierzętach,
edukacja własnych dzieci i dawanie im pozytywnego przykładu,
adopcja zwierzaka zamiast kupowania,
szanowanie praw ludzi i zwierząt
To, że jestem Matką Naturą oznacza dla mnie, że uczę swoje dzieci kochać piękno przyrody, a tym samym otaczam siebie i swoją rodzinę pięknem natury. Nie mieszkamy już dłużej w mieście, zdecydowaliśmy przeprowadzić się na wieś. Z każdej strony otacza nas las. Jako typowa Matka Natura, każdego wolnego popołudnia zabieram moją ferajnę do lasu. Latem robimy pikniki z planszówkami, a ptaszki nam ładnie przygrywają. Zimą dokarmiamy je, by na lato znów nam ładnie umilały czas w lesie. Coraz rzadziej jeździmy na wypasione place zabaw i parku rozrywki, bierzemy rowery – ja Mama Natura i małż Tata Natur :), młodego zapinamy i jedziemy do lasu, na łąkę, w pole.. Zapach zbóż, szum drzew, odgłosy dzięcioła.. Uczymy się siebie, ciszy, obcować z naturą. Bycie mamą naturą oznacza dla mnie też wyzbycie się potrzeb materialnych, jednocześnie skupiając się na tych potrzebach duchowych, odprężeniu. Matka natura we mnie żyje, gdy uczę się ciszy, gdy synka uczę wyciszenia, zatracenia się w przyrodzie. Jestem uosobieniem natury gdy biegamy boso po łące i po prostu się cieszymy, zdala od miasta, zgiełku, korków, gonitwy za nie wiadomo czym.. Jabłka z ogrodu, zrywanie malin z ranka, taplanie się w kałuży, zbieranie jagód czy kasztanów.. To Matka Natura we mnie drzemie 🙂
Myślę, że moja córka z pewnością nazwałaby mnie matką naturą. W oczach 3,5latki to uważność na wszystko co nas otacza i zachwyt przyrodą.
Wspólnie spędzany czas, radość i spokój ❤️ Ona od początku widzi z jakim szacunkiem podchodzę do wszystkich stworzeń, jedzenia, ciała i emocji. Mam nadzieję, że w przyszłości naturalnym dla niej będzie to samo.
Już teraz widać jaka jest empatyczna i troskliwa i otwarta na świat – cudowne dziecko Matki Natury ❤️
Zważywszy na to, że swego czasu prowadziłem małą agroturystykę, odwiedzało mnie mnóstwo gości, którzy zostawiali równie mnóstwo śmieci, jestem na nie wręcz uczulony. Dlatego od pewnego czasu urósł we mnie Ojciec Natura i każdego lata zabieram synka na wypady do lasu, podczas których zbieramy śmieci, wyrzucone przez ludzi.. Nasze lasy to wysypiska śmieci. Nie ma co ukrywać. Jestem wrażliwy na piękno przyrody, dlatego bardzo boli mnie gdy widzę stosy śmieci w pobliskim lasku.. Ojciec Natura zbiera to wszystko z synkiem Natura, w domu segregujemy i dumni odpoczywamy. Poza tym często robimy sobie wypady rowerowe na pobliskie stawy i łąki. Zbieramy jagody, mama robi potem z nich jagodzianki. Zbieramy żołędzie na zbiórki jesienią, z kasztanów robimy ludziki, zimą wieszamy słoninkę dla sikorek. Jestem Ojciec Natura i uczę mojego synka by powielał te moje 'fanaberie’, by nasze otoczenie za parędziesiąt lat nie wyglądało jak cuchnące wysypisko…
Co oznacza że jestem Matką Natura? Myślę że całokształt moich działań i ich prawdziwość. Umiejętność uniesienia trudnych wyborów gdy cofasz rękę po nowa przyjemność. Czy to miałby być nowy wełniany sweter czy zabawka dla dziecka ( bo inne już mają). To umiejętność trafnego planowania codzienności, jak zaplanować posiłki, co wykorzystać by nie zmarnować i mięsa było w nich mniej. To służenie swoim przykładem w domu i w życiu zawodowym jako ta pani od recyklingu, co zbiera plastiki i skrawki papieru. Przebiegająca przez dom i gaszaca światła jak i pilnująca zużycia wody. To zwątpienie czy na pewno to co robię ma sens i jest dobre… Czy zaszczepie w mych dzieciach zasady i miłość do natury…