Hej zaczytani! Z głowami w książkach, latarkami pod kołdrą, w tramwajach czy kołysani lekturą do snu. Dziś już zimowe, mroźne polecanki tytułów. Co czytamy?
To ten czas, gdy deficyt słońca, nadmiar lekcji, zdecydowana nadpodaż jesiennych chorób i zbyt daleki dystans do ferii zaczyna nas już uciskać na duszy. Gdzieś by wyjechać, gdzieś się przenieść…może chociaż uciec pod kołdrę i poczytać?
„TYGRYS” / TEKST: CEZARY HARASIMOWICZ / ILUSTRACJE: MARTA KURCZEWSKA / WYDAWNICTWO AGORA DLA DZIECI
To jedna z tych historii, które nie dają się zapomnieć. Kokosi się w pamięci, uwiera. To historia, która zdarzyła się naprawdę – życie jest niezłym scenarzystą! Może pamiętacie doniesienia z 2019 roku o zatrzymaniu nielegalnego transportu dziesięciu tygrysów na granicy z Białorusią. Wygłodzone, brudne, na granicy śmierci, w finale uratowane przez dyrektorkę poznańskiego ZOO. Ktoś musiał o tym napisać książkę, a że Wydawnictwo Agora dla Dzieci doskonale wie, jak przybliżyć nam świat zwierząt (znacie na pewno serię „Zwierzaki”), oto na redakcyjnym stole ląduje „Tygrys”. To jego oczami patrzymy na świat ludzi i cóż, nie jest to obraz pokrzepiający. Zniewolony zwierz, sprowadzony do roli posłusznej zabawki cyrkowej, smagany batem buntuje się przeciwko oprawcy, postanawia odkryć czym jest wolność. Chyba już nikt nie śmie twierdzić, że zwierzęta nie czują tak jak ludzie, ta książka doładuje nasze poziomy empatii na długo. Każdy siedzi w jakiejś klatce... Skłania do refleksji!
„ZU DĘ DAŚ?” / TEKST I ILUSTRACJE: CARSON ELLIS / TŁUMACZENIE: MICHAŁ RUSINEK / WYDAWNICTWO WYTWÓRNIA
Jak przeczytać książkę napisaną owadzim językiem? A może zaśpiewać ją, zaszumieć, wyszeptać? Zadanie znacznie ułatwił nam niezastąpiony Michał Rusinek, ale nadal przed lekturą musicie zrobić jedną rzecz: uwolnić wyobraźnię, odłożyć na bok lingwistyczne reguły ze słowników. Teraz psst, wsłuchujemy się w pogaduchy motyli, żuków i chrząszczy, nadstawiamy ucha… Gotowi na ekwilibrystykę językową? Czytamy koniecznie na głos, kto wie, może odkryjecie zasady tworzenia języka owadziego? Skrzydlata ekipa obserwuje jak z małej roślinki, kartka po kartce, rośnie dorodny kwiat. Szan mazek! Dę daś kłatposon? A co potem? Czyżby kolejny listek i przygoda zaczyna się od nowa? Książka o owadzim mikrokosmosie została przetłumaczona na kilkanaście owadzich języków, oto nowość z polskiej łąki!
„NIUNIUŚ CZEKA NA ŚWIĘTA” / TEKST: AGA NUCKOWSKI / ILUSTRACJE: ALEKSANDRA SZWAJDA / WYDAWNICTWO NATULI
Jarmarki, zakupy, dekorowanie domu, krzątanina, pieczenie pierników – grudniowa gorączka w pełni. Przychodzi moment, gdy czujemy, że przytłacza nas ilość emocji, dla malucha zanurzenie się w świątecznej atmosferze niekoniecznie jest oczywiste i łatwe. Kusi nas, by wspólnie doświadczyć przygotowań, by pokazać dziecku cały wachlarz atrakcji, ale prawda jest taka, że nawet świąteczny nastrój warto najmłodszym dawkować, serwować powoli, pamiętając o tym, że są to wciąż nowe i mocne doświadczenia dla kilkulatka. Przypomina nam o tym kolejna książka z serii przygód Niuniusia. Jak zawsze proste historie (tym razem na temat świąt) są pretekstem, by przyjrzeć się emocjom prosiaczka i zastanowić się, jak je regulować zanim niepotrzebnie wzbiorą jak fale tsunami. Nie, grudniowych powodzi nam nie potrzeba, czytamy i rozmawiamy więc o cierpliwości przy pieczeniu pierników, o zaufaniu czy rozczarowaniu niedziałającymi lampkami. Zwalniamy tempo w grudniowym pędzie!
„BOŻE NARODZENIE Z MANIĄ I TYNIEM” „GÓRALSKIE ŚWIĘTA Z MANIĄ I TYNIEM” / TEKST: MAGDALENA MŁODNICKA / ILUSTRACJE: AGNIESZKA MATZ / WYDAWNICTWO JEDNOŚĆ
Oczekując na święta sięgamy po lektury ukazujące tradycje, tłumaczące najmłodszym na czym właściwie polega magia tych dni. Oto seria przeznaczona już dla dwulatków, dzięki której odkryją atmosferę świąt dosłownie – książki mają ruchome elementy zachęcające do interakcji. Odwiedzamy jarmark, otwieramy zakurzone pudła z ozdobami, brat obwieszony lampkami debiutuje jako choinka. Wspólne gotowanie też w programie, choć nic nie przebije niespodzianki – odwiedzin cioci Matyldy. A może w tym roku inaczej? Całą rodziną i wypakowanym autem w góry? Dobra okazja, by poznać nowe słowa i tradycje góralskie. Czy będzie równie fajnie jak w domu? Święta są tam, gdzie nasi bliscy!
„W STRONĘ MORZA”/ TEKST I ILUSTRACJE: CALE ATKINSON / TŁUMACZENIE: MARTA DUDA-GRYC / WYDAWNICTWO CZYTALISEK
Można być w samym środku tłumu, a wciąż pozostać niewidocznym dla innych. Starać się znaleźć bratnią duszę, jednak nie móc uwolnić się od przygnębiającej samotności. Mały Tim wie jakie to uczucie. Aż pewnego dnia poznaje równie samotnego wieloryba Sama, uwięzionego między budynkami. Chłopiec robi wszystko, by pomóc nowemu przyjacielowi wrócić do domu. Czy dotrzyma obietnicy? Oszczędna w słowach, przemawiająca pięknymi ilustracjami książka o przyjaźni i empatii serwuje dawkę wzruszeń. Mi osobiście przypomina wspaniałe tytuły autorstwa Olivera Jeffersa. Inne dzieci były zbyt zajęte, by zauważyć wielkiego niebieskiego wieloryba. Rozejrzyjmy się dobrze wkoło!
„KOT MONETA”/ TEKST: LILLY MURRAY / ILUSTRACJE: BECKY CAMERON/ WYDAWNICTWO CZYTALISEK
Jak przybliżyć dziecku świat sztuki? Na pewno nie przytłoczyć wiedzą. Zaintrygować, zaciekawić, pokazać, opowiedzieć historię, pójść na wycieczkę do muzeum. Do Francji się niestety nie wybieram, ale i tak zanurzymy się w świat impresjonistycznych dzieł Claude’a Moneta i to nie wertując grube albumy, lecz czytając książkę a właściwie podążając za pewną kotką…Porcelanowa kotka Chika ożywa i jak to kot, chodzi własnymi ścieżkami, a te prowadzą poprzez obrazy pędzla słynnego impresjonisty. Monet próbuje dogonić psotną kotkę, lecz ta nic sobie nie robi ze szkód, skacząc z jednego obrazu na kolejny. Ilustracje inspirowane twórczością Moneta i pogoń za uciekinierką są świetnym wstępem do rozmów o sztuce już z przedszkolakiem. Pozostaje pytanie: czy kotkę da się złapać?
„JEDNO OKO NA MAROKO”/ TEKST: TOMASZ KWAŚNIEWSKI, ANNA BEDYŃSKA / ILUSTRACJE: ANNA KAŹMIERAK / WYDAWNICTWO DWIE SIOSTRY
Mamo, dlaczego ta pani jest taka gruba? A czemu ten pan nie ma ręki? No to jak on myje zęby? Małe dziecko pyta na ulicy, wpatrując się i ciągnąc rodzica za rękaw. Nie wypada głośno pytać – słyszy w odpowiedzi. Na szczęście autor tej wspaniałej książki reporterskiej uważa wręcz przeciwnie – trzeba pytać, rozmawiać. Ciekawość dziecka nie jest niczym dziwnym, pytania wypływają z żywego zainteresowania, zadziwienia. Tomasz Kwaśniewski odkurzył więc wspomnienia, wydobył wszystkie te niezadane pytania i kwestie, które nurtowały go, gdy sam był małych chłopcem i zadał je wprost kilkunastu osobom różniącym się od nas. Wśród bohaterów jest osoba z albinizmem, bezdomny, ksiądz czy osoba transpłciowa czy niskorosła. Trzymam w ręku świetną, mądrą, uczącą empatii książkę reporterską i to nie tylko dla dzieci. Pytania zaskakują dociekliwością, czasem śmieszą, ujmują swą prostotą. Choć ta książka już kiedyś była wydana, teraz wraca w nowej formie i szacie a temat poszanowania różnorodności nic nie traci na aktualności.
„HYDROPOLIS” / TEKST: ZYGMUNT MIŁOSZEWSKI / ILUSTRACJE: PIOTR SOKOŁOWSKI / WYDAWNICTWO W.A.B.
Autor, mistrz suspensu i kryminałów, zadedykował tę książkę synowi. Zadanie często karkołomne, gdy pisarze starają się przebić do uniwersum nastolatków i nie dostać w tych bojach łatki „cringe”. Ale to nie ten przypadek, Zygmunt Miłoszewski doskonale zna i czuje świat, wrażliwość kilkunastolatków – w efekcie trzymam w ręku wciągającą powieść, a właściwie pamiętnik jedenastolatka. Nurkujemy! Akcja rozgrywa się w podwodnych koloniach, to tu przeniosło się życie, do podwodnych kapsuł. Ale nie będziemy podziwić raf, niczym na egipskich wakacjach. Świat reguł, zasad, strachu dusi chłopaka i motywuje do wyrwania się ku wolności. Jak i za jaką cenę? Wizja futurystyczna, odważna, otwierająca nas na przygodę, napisana młodzieżowym (prawie) językiem przypomina mi lekturę „Roku 1984”. Zostawiam na półce i coś czuję, że na bank mój syn po nią sięgnie.
Łapcie książki, łapcie konkurs, bo na stole redakcyjnym już czekają kolejne tytuły w kolejce. Taki to zaganiany i zaczytany koniec roku! A pytanie konkursowe: jaką książkę czytacie najchętniej, by wejść w klimat świąt i dlaczego akurat tę. Na odpowiedź czekamy w komentarzach do 7.grudnia. Zwycięzcę wyłonimy tu następnego dnia.
WYNIKI: Jak zwykle dziękujemy z tyle głosów, super, że macie tyle grudniowych ulubionych tytułów. Ania, paczka leci do ciebie, za chwilę grudniowy przegląd, bądźcie czujni!
Regulamin naszych konkursów znajdziecie tutaj.
*
Materiał powstał we współpracy z wyżej wymienionymi wydawnictwami.
Ilość komentarzy: 37!
Jest jedna książka, którą zawsze czytam z córką przed świętami, ale również w całym okresie zimowym – „Skrzat nie śpi” autorstwa Astrid Lindgren. Jest to pozycja, która wręcz otula ciepłem i spokojem. Mroźna zima, masa śniegu i skrzat, który jest dobrym duchem całego gospodarstwa. Czytając tę książkę możemy się przenieść do bezpiecznego i wrażliwego świata, w którym „porządku” pilnuje maly ludek, którego nikt nie widział, ale każdy czuje jego obecność. Doskonalona pozycja na wieczorne wyciszenie, a szczególnie to zimowe.
My czytamy „Święta na świecie”. Ważne jest dla nas to, żeby pokazać dzieciom różnorodność otaczającego nas świata. Otworzyć się na to, że każdy może świętować po swojemu i to jest ok.
„Co cieszy Alberta” – przewrotnie książka traktuje o końcu Świąt, tym samym przypomina co jest w nich najmilszego – oczekiwanie, niezwykłe podarki, spotkanie, choinka. Potem wkrada się beznadzieja, jak zawsze „po” i książka pokazuje, że ona, tak samo jak Boże Naridzenie, tez jest potrzebna, bo gdyby ciągle było fajnie, to nigdy nie byłoby fajnie! To jest klimat całych świąt – jak rozgryziony goździk / magiczny klimat kończący się szczypaniem w język.
Dopiero zaczynamy swoją przygodę z czytaniem bo mój boboludek ma dopiero 2,5miesiaca. Na pierwszy ogień poszły „baśnie braci Grimm” i juz jesteśmy na czwartej baśni 🤪
Basia i Boże Narodzenie to pozycja, która jesy wyciągana z naszej biblioteczki co roku w okresie przedświątecznym. W sposób naturalny, nielukrowany przedstawia przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia, gdzie nie wszystko idzie zgodnie z planem, gdzie jest i poplamiony obrus i krzywa choinka, ale za to jest zwyczajnie, prosto i swobodnie. Tak jak i u nas nie ma wyszukanych potraw, niewygodnych sztywnych koszul czy gniecących rajstop. Jesteśmy za to w Święta wszyscy razem, wdzięczni za siebie i za to co mamy. I dzięki „Basi” wiemy że tak jest właściwie 🙂
My czytamy „Choinka.Jestem, jaka jestem” Yuvala Zommera. Jest to ciepła, liryczna opowieść o tym, że każdy z nas pragnie miłości i wsparcia, bez względu na to kim jest i jakim jest.
My czytamy z wnuczętami Podróże małe i duże. Są to wiersze dla dzieci Romana Pisarskiego. Dzieci dowiadują się jak kiedyś mieszkali ludzie, czym się poruszali, o czym marzyli. To urocza podróż po Polsce i świecie pełna humoru i niespodzianek. Jest to też dawka wiedzy podana w przystępny sposób i znakomita zabawa.
Muminki i zima Muminków 💚
Historie o śniegu, czekaniu, rodzinie. O tym, co jest naprawdę ważne. Zapach małej główki i wtulone ciałko robią najwięcej świątecznego klimatu 🙂Jako ze dziecko malutkie to świąteczne wydanie Kici Koci z okienkami, żeby zaangażować małe rączki. Najbardziej interesuje go sam widok śniegu, co załatwiamy grudniem z 'rok w lesie’, bo niestety za oknem… Brak 🙂
W tym roku zaczęliśmy czytać Obchodzimy Boże Narodzenie z wyd.Sam – pięknie wydana książka z okienkami, która moim młodszych dzieciom pomaga zrozumieć o co chodzi z jarmarkiem, co to jest Adwent i czym jest Boże Narodzenie ☺️ piękne ilustracje wprowadzają nas w klimat oczekiwania, w nastój świąteczny i umilają nasze wspólne czytanie ☺️
Przed świetami czytamy pełną ciepła książkę Szczęściarz❤️
Historia gałgankowego pajacyka z kwiaciarni Florian i Róża
Marzenie pajacyka to po prostu to, żeby tak jak innymi zabawkami bawiły się nim dzieci. Pajacyk jest tak przygnębiony, że nawet zbliżające święta nie przynoszą mu radości.
Ta książka to przepiękna historia umiejscowiona w magicznym czasie świąt: o tęsknocie, smutku, samotności ale również o przyjaźni i poszukiwaniu szczęścia. Uwielbiam książki, które wyczulają dzieci na to co w życiu ważne, nazywają emocje.
Każdemu urodzonemu w mojej rodzinie dziecku, na pierwszą w ich życiu gwiazdkę kupuje tą książkę, żeby kiedyś, tak jak pajacyk mogli opuścić rodzinny dom i tak jak on znaleźli szczęście, miłość i przyjaźń.
Przed świetami czytamy pełną ciepła książkę Szczęściarz❤️
Historia gałgankowego pajacyka z kwiaciarni Florian i Róża
Marzenie pajacyka to po prostu to, żeby tak jak innymi zabawkami bawiły się nim dzieci. Pajacyk jest tak przygnębiony, że nawet zbliżające święta nie przynoszą mu radości.
Ta książka to przepiękna historia umiejscowiona w magicznym czasie świąt: o tęsknocie, smutku, samotności ale również o przyjaźni i poszukiwaniu szczęścia. Uwielbiam książki, które wyczulają dzieci na to co w życiu ważne, nazywają emocje.
Każdemu urodzonemu w mojej rodzinie dziecku na pierwszą w ich życiu gwiazdkę kupuje tą książkę, żeby kiedyś, tak jak pajacyk mogli opuścić rodzinny dom i tak jak on znaleźli szczęście, miłość i przyjaźń.
Góra Mądrości to najbardziej popisana książka, którą mamy (ta książka aż prosi się, żeby zakreślać w niej cytaty) to książka po którą sięgamy w momentach wyciszenia, po całym grudniowym, zakupowym szaleństwie. Właśnie po to żeby znaleźć przestrzeń do refleksji. To książka, która otula jak ciepły koc, rozgrzewa jak grzane wino i wzrusza jak pierwsza gwiazdka.
Od kiedy po raz pierwszy przeczytałam „Noelkę” Małgorzaty Musierowicz, a było to pewnie z 25 lat temu, przed każdymi Świętami Bożego Narodzenia przypominam sobie tą piękną opowieść. Znam ją na pamięć, potrafię na wyrywki zacytować fragmenty, a jednak co roku wzruszam się tak samo. Dlaczego? Może dlatego, że wtedy przypominam sobie co w tych Świętach jest najważniejsze? A może z tęsknoty za dużą wielopokoleniową rodziną, przygotowaniami angażującymi wszystkich domowników i wreszcie atmosferą przy wielkim stole? Nie potrafię jednoznacznie odpowiedzić na to pytanie.
A tymczasem wracam do świątecznej lektury odkrytej w tym roku – „Jadzia piecze pierniki”. Moja córka zachwyca się książeczkami z tej serii. Jadzia też potrafi wprowadzić w klimak Świąt – przynajmniej półtoraroczne dziewczynki.
Ja robię sobie dobrze, czytając z dziećmi „Boże Narodzenie w Bullerbyn”.
To moje ulubione czytelnicze wspomnienie dzieciństwa. Pamiętam, jak chciałam przenieść się do książki i przeżywać wszystkie przygody razem z bohaterami. Dosłownie słyszałam, jak śnieg trzeszczał im pod stopami, lepił się w rękach przy robieniu śnieżynek. Czułam zapachy w kuchni podczas świątecznych przygotowań. Teraz czytam z maluchami, zachwycając się pięknymi ilustracjami Ilon Wikland i uśmiecham się przy takich zdaniach jak to: „Te godziny, kiedy się tak chodzi i czeka na prezenty gwiazdkowe, to jest coś, od czego ludzie siwieją – powiedział Lasse”.
W świąteczny klimat wprowadza nas książka ,, Basia i Boże Narodzenie ”.
Ona pokazuje i uczy nas niezmienie.
Dla nas priorytetem jest rodzina.
Lata mijają , to się nie zmienia ♥️
Muminki i zima Muminków 💚
Historie o śniegu, czekaniu, rodzinie. O tym, co jest naprawdę ważne. Zapach małej główki i wtulone ciałko robią najwięcej świątecznego klimatu 🙂Jako ze dziecko malutkie to świąteczne wydanie Kici Koci z okienkami, żeby zaangażować małe rączki. Najbardziej interesuje go sam widok śniegu, co załatwiamy grudniem z 'rok w lesie’, bo niestety za oknem… Brak 🙂
Czytamy bardzo dużo świątecznych książek, natomiast jest jedna do której moja córka bardzo często chce wracać, a mianowicie „Kuku zostaje Świętym Mikołajem”. To piękna, bardzo wzruszająca opowieść, która wspaniale wprowadza w świąteczny nastrój. Pokazuje, że dawanie prezentów może być równie przyjemne co ich dostawanie – a nawet przyjemniejsze! Cieszę się, że ta książka budzi w sercu mojej córki taką radość i chęć dzielenia się dobrem z innymi. Z tej opowieści bije dużo ciepła i spokoju. Książka ukazuje, że liczą się nawet drobne gesty, a w świętach tak naprawdę najważniejszy jest czas spędzony razem.
Hmm za to my z synkiem nie mamy jeszcze żadnej tradycji i nie bardzo mam się czym pochwalić. Ma on dopiero dwa miesiące, a że ja książki lubię i doceniam, to i jego chciałbym tego nauczyć. Póki co zadowala go kolorowa książeczka ze zwierzątkami i może to niewiele.. ale dla mnie to krok w przyszłość. I kto wie, kto wie może pomożecie nam rozpocząć tradycje wraz z jego pierwszymi świętami 🙂
Od ponad 20 lat, co rok przed Świętami, czytam pierwszą część Harry’ego Pottera. Najpierw czytałam sama, zafascynowana światem magii a najbardziej opisami całego jedzenia na stołach w Wielkiej Sali. Od dwunastu lat, książkę czytam razem z mężem, który również jest fanem świata HP (niestety wygrywa ze mną w corocznym quizie wiedzy o uniwersum Harry’ego, a o książkę się bijemy – przegrany czyta część drugą), a od tego roku czekam na wprowadzenie we wspólne czytanie naszego synka 🙂
„Wigilia Misia i Tygryska” Autor i ilustrator: Janosch, przekład Emilia Bielicka, Wydawnictwo: Znak. Niedźwiedź Wigilijny wyrusza na swój pierwszy adwentowy obchód i zbiera po domach kartki. Każdy wypisuje na swojej życzenia i wsuwa ją za okno. To książkowy kalendarz adwentowy. Pomysł teraz wydaje się niczym nowym, jednakże w czasach powstania tej niezwykle ciekawej książki, była to pewna nowość. Opisane w książce Janosza historie o marzeniach, a nawet o szczytach marzeń poszczególnych bohaterów- mogą być inspiracją do snucia wielu ciekawych opowieści. To niesamowita opowieść o Kacperku Gadułce, który urodził się w dniu Bożego Narodzenia i stał się przez przypadek aniołem. Jak to się stało i kogo jeszcze w tej niesamowitej świątecznej historii poznał i co mruczy ” wielki, gruby Niedźwiedź z lasu” i gdzie podzieje się Dzieciątko Jezus- każdy z Was musi sam się dowiedzieć- czytając każdego dnia Adwentu tę magiczną histori. Polecam z całą odpowiedzialnością.
Mamy taką książkę, to 'Prezent dla Cebulki’ F. Nilsson.
To książka adwetnowa, po jednym rozdziale, na każdy dzień grudnia. I tak do Świąt Bożego Narodzenia*.
Ciepła, słodko-gorzka opowieść, która pozostawia po sobie ogromny ślad w głowie i sercu. Dotyka rzeczach trudnych,
uczy empatii i szerszego spojrzenia na drugiego człowieka. 'Cebulka’ wzrusza, ale otula też nadzieją. Nadzieją, w drugiego człowieka, czyli tym czym dla nas są święta!
* pierwszy raz, kiedy ją czytaliśmy, pochłonęliśmy od razu. Zeżarła nas ciekawość 🙂
My z moją 4 letnia córka czytamy „Kicia kocia – idą święta „. Mieszkamy poza granicami Polski. Mamy wielu znajomych z rożnych części Polski, gdzie tradycje są różne, w Niemczech też jest wigilia obchodzona ” inaczej” niż u babci w Polsce. Otwierane okienka pozwalają w łatwy sposób wytłumaczyć córce na przykład ,że w rożnych domach prezenty przynosi kto inny w zależności od tradycji . I mimo ,że nie jest to mikołaj tak jak u Nas a np snieżynka wszyscy są szczęśliwi.
Syn ma obecnie nieco ponad 2 latka i będą to jego trzecie Święta. Zanim się pojawił nie obchodziłam Świat od wielu lat…jednak dla niego coś człowieka tknęło 😃 i z racji tego,że syn to mól książkowy mamy kilka pozycji. Najlepszą i tą do której syn wraca to „Jadzia Pętelka odwiedza dziadków” czytając ją jakoś tak wprowadzam się w magiczny nastrój, przypominają mi się Święta u dziadków 🥹. Jest to naprawdę nostalgicznie i piękne 🙂
Mam w domu wrażliwego 3latka i szaloną 8latkę i każde z nich ma swojego świątecznego książkowego ulubieńca. Z synem niemal codziennie czytamy uroczą pozycję „Czupieńki, Gwiazdka”, która po prostu otula świąteczną magią i dobrocią🙂Bardziej wymagającą pozycją, wyciskającą łezkę jest Śnieżna siostra Mai Lunde. Ilustracje zapierają dech a historię czyta się niesamowicie szybko i na długo zapada w pamięci. Pięknych świąt kochani!
Mam w domu wrażliwego 3latka i szaloną 8latkę i każde z nich ma swojego świątecznego książkowego ulubieńca. Z synem niemal codziennie czytamy uroczą pozycję „Czupieńki, Gwiazdka”, która po prostu otula świąteczną magią i dobrocią🙂Bardziej wymagającą pozycją, wyciskającą łezkę jest Śnieżna siostra Mai Lunde. Ilustracje zapierają dech a historię czyta się niesamowicie szybko i na długo zapada w pamięci. Pięknych świąt kochani!
Moje dzieci są jeszcze małe, starszak ma dwa i pół roku, młodsza niespełna siedem miesięcy, więc tak na prawdę dopiero zaczynamy, wprowadzć ich w ten piękny świat magii, jakim są książki.
Za to ja już od wielu, wielu lat w okresie świątecznym uwielbiam wracać do „Opowieści wigilijnej”- Karola Dickensa. Choć początek książki nie należy do najprzyjemniejszych, to książka ma w sobie piękne przesłanie. Ukazuje czytelnikom co tak na prawdę w życiu jest ważne.. Szczególnie w tych czasach, gdy żyjemy w ciągłym biegu.. Zapominając o ulotności i kruchości życia, stawiając na pediestale karierę i pieniądze, a wreszcie zaniedbując relacje z bliskimi i przyjaciółmi. Warto w tym okresie około świątecznym przypomnieć sobie najważniejsze wartości i zatrzymać się na moment. W książce równie pięknie pokzana jest przemiana głównego bohatera, co również uzmysławia, że każdy człowiek zasługuje na drugą szansę, bo przecież nigdy nie jest za późno na wewnętrzną przemianę. ❤️
My czytamy „Białe święta” autor nieznany, wydanie z 94 roku. Duńska książeczka opowiadająca o dzieciach przygotowujących się do świąt. Czytam niezmiennie (teraz już z moją córką) od końca lat 90 💛. Jest w tym coś magicznego!
U nas od jakiś dwoch, trzech lat jest to „Prezent gwiazdkowy dla Korneliusza Klopsa”
Dlaczego?
Po pierwsze, przez spokojny nastrój i powtarzany tekst Mikołaja świetnie nadaje się do wyciszenia przed snem.
Po drugie, pokazuję, że to nie prezent jest najważniejszy w obdarowywaniu innych. A to ile dla nich poświęcimy. Ile damy z siebie.
A po trzecie, przypomina, że w dazeniu do celu ważne jest konsekwencja. Nawet jeżeli wydaje nam się to nudne i niewarte zachodu.
A po czwarte, daje nadzieję, że warto prosić o pomoc innych i że ta pomoc jest nam czasami najzwyczajniej w życiu potrzebna.
Prosta a niezywkla ksiazka. Bez oceniania, bez etykietowania, bez przemądrzałych morałów. Pokazuje prostotę o ktorej warto pamiętać w przedswiatecznej goraczce.
Ostatnimi czasy, wraz z moim starszym synem, tuż przed Świętami Bożego Narodzenia przenosimy się na daleką Północ. Tam, dzieci z małej wioski Bullerbyn przypominają nam, jak niezwykły jest ten czas dzielący nas od Wigilii. Dzięki nim wprowadzamy do naszego rodzinnego życia małe rytuały, takie jak karmienie ptaków, pieczenie pierników, czy wybór choinki. Te proste czynności sprawiają, że okres adwentu staje się codzienną, wspólną celebracją.
Prawie dwa lata temu dołączyła do nas mała dziewczynka, którą mam nadzieję również zarazimy miłością do północnych klimatów. Na ten moment pozostaje nam jednak czytanie książki z jej imienniczką Manią w tytule i otwieranie tych niezwykle ekscytujących okienek! Mam nadzieję, że za parę lat, to starszy brat wprowadzi ją do niezwykłego świata Dzieci z Bullerbyn.
My czytamy dużo, a to Święty Mikołaj i Ty możesz Mu pomóc, a to Dziadka do orzechów. Zaśmiewamy się przy Boże Narodzenie w Bullerbyn, a także Mruczęty. Kot Mikołaja. Z zapartym tchem śledzimy losy Winstona, Myszki o wielkim sercu i obstawiamy czy pająk Henryk zeżre muchę Bzyka w książce Z pajęczyny się urwałeś
Ale taką naszą coroczną lekturą jest książeczka, która jest u nas ponad 30 lat. To moja książeczka z dzieciństwa. Nadchodzi Gwiazdka. To zbior wierszyków, kolęd i pastorałek w przepięknych ilustracjach Ruth Morehead. To ona pachnie świerkiem, wspólnym pieczeniem pierniczków, miga lampkami choinki i przypomina mi tę radość z oczekiwania.
Oczywiście, że czytamy w grudniu o Świętym Mikołaju, elfach, cudach i tradycjach. Z naszego wyboru książek wyskakują prezenty i skrzaty, a z niemal każdej kolejnej książeczki dowiadujemy się trochę czegoś innego o tym: jak to naprawdę jest z tym Mikołajem… Ale gdybym miała wybrać jedną pozycję, którą najchętniej wybieram dla nas w tym okresie, to byłaby to „Basia i Boże Narodzenie” Zofii Staneckiej. Bo w czyim domu akurat w święta wszystko idzie idealnie, dzieci właśnie tego dnia się nie brudzą, o niczym się nie zapomni, każda rzecz na stole stoi równo a Święty Mikołaj parkuje na dachu swoje sanie i wyjątkowo tego dnia wpada pogadać o diecie reniferów? W domu Basi magii Świąt nie buduje bożonarodzeniowa mitologia i perfekcjonizm, tylko usilne starania całej rodziny, aby spędzić ze sobą czas, dzielić się zadaniami i robić dla siebie nawzajem coś miłego. A poza tym z ust taty Basi padają pamiętne słowa: „Teraz wszyscy zrozumieją, ile mama dla nich robi”. I muszę przyznać, że dla tego zdania i połechtania własnego ego jako mamy, warto dzieciom tą książkę przeczytać. To taki mój świąteczny prezent dla mnie. 😉
Tego roku w klimat świąt wprowadziła nas ponowna lektura „Chłopiec Kret Lis i Koń”. Książka uczy o tym jak ważna jest bliskość, wsparcie oraz miłość, również ta do nas samych, ale też zachwyt światem w nawet najmniejszych jego aspektach. Uważam, że to wartości, które powinny zawsze królować przy wigilijnym stole, dlatego na początku grudnia nie mogło zabraknąć ponownej wędrówki z naszymi ukochanymi bohaterami.
„Wigilia Misia i Tygryska” Autor i ilustrator: Janosch, przekład Emilia Bielicka, Wydawnictwo: Znak. Niedźwiedź Wigilijny wyrusza na swój pierwszy adwentowy obchód i zbiera po domach kartki. Każdy wypisuje na swojej życzenia i wsuwa ją za okno. To książkowy kalendarz adwentowy. Pomysł teraz wydaje się niczym nowym, jednakże w czasach powstania tej niezwykle ciekawej książki, była to pewna nowość. Opisane w książce Janosza historie o marzeniach, a nawet o szczytach marzeń poszczególnych bohaterów- mogą być inspiracją do snucia wielu ciekawych opowieści. To niesamowita opowieść o Kacperku Gadułce, który urodził się w dniu Bożego Narodzenia i stał się przez przypadek aniołem. Jak to się stało i kogo jeszcze w tej niesamowitej świątecznej historii poznał i co mruczy ” wielki, gruby Niedźwiedź z lasu” i gdzie podzieje się Dzieciątko Jezus- każdy z Was musi sam się dowiedzieć- czytając każdego dnia Adwentu tę magiczną histori. Polecam z całą odpowiedzialnością.
My czytamy Święta z wydawnictwa Matuli, z cyklu Niegrzeczne Książeczki, żeby przypomnieć sobie, że każdy, nawet dorosły, może być niegrzeczny i to nie sprawi, że nie dostanie prezentu, a już na pewno nikt nie może straszyć Świetym Mikołajem. Zwłaszcza babcia czy ciocia w przedszkolu.
W tym roku czas przedświąteczny jest dla mnie wyjątkowy – po raz pierwszy oczekuję na święta z maluszkiem. Książką która jest mi bliska w tym okresie jest „Zima w Dolinie Muminków”. Głównym bohaterem jest Muminek, który wybudza się z zimowego snu jako jedyny w całym domu. Nie mogąc ponownie usnąć postanawia po raz pierwszy w życiu doświadczyć zimy. Zaśnieżony las, tajemnicze stworzonka, ognisko aby przywołać słońce – to wszystko bardzo wpisuje się w zimowy czas oczekiwania na święta i cieplejsze dni. W tym roku ta książka ma wyjątkowy wymiar- jestem mamą. Mój Albert niestety jest rannym ptaszkiem więc postanowiłam jego ranne pobudki sprawić przyjemnym rytuałem. Robię kawę, zapalam lampkę (budzi się naprawdę wcześnie, ok 5 rano, dookoła ciemność) i czytam mu właśnie te książkę 🙂
Co roku w klimat świąt wprowadzają nas książki adwentowe, kalendarze z historią na każdy dzień grudnia, aż do Wigilii. W tym roku jest to „Gwiazdka u Niedźwiadka. Książkowy kalendarz adwentowy” Béatrice Garel. Piękna i dająca do myślenia, z przesłaniem. Oprócz tego jest to niezwykle ciepła historia – podkreśla rolę wspólnego oczekiwania, bycia razem i przyjaźni. Dodatkowo aktywizuje maluchy każdego dnia:). Idealna na świąteczny czas!
Słów niewiele, a jakie tu bogactwo treści!
I ten klimat.
I ta magia.
I też uchwycenie tego, co w świętach tak ważne.
Bycie RAZEM. Bo RAZEM to CIEPŁO. A CIEPŁO to BLISKOŚĆ.
Warto więc dbać o to, by był ktoś obok. Ktoś, kto samą swoją obecnością wnosi spokój i poczucie bezpieczeństwa.
Robi się wtedy przytulnie. I tak dobrze.
**
Oczarowała mnie ta książka. Moje dzieci też ją polubiły.
2019, 2020, 2021, 2022…
Każdy rok był inny, i też święta w ostatnich latach bywały nietypowe, ale „Wigilia Mamy Mu i Pana Wrony” za każdym razem jakieś czułe struny trącała.
I towarzyszyła nam i w przedświątecznej krzątaninie, i w przeddzień Wigilii.
Zawsze nas na moment zatrzymując.
Dzieci się zmieniają. Dopytują. Wyłapują sens opowieści między wierszami.
Ale już rozumieją, że święta bez rodziny to pustka. Prezenty cieszą jakby mniej, gdy nie ma z kim nimi się dzielić. Nie warto innym zazdrościć. A magia świąt to te ulotne momenty, co zapisują się na dłużej w naszej pamięci.
Pięknie!