Chłopaki mają fajrant

asd

Na zewnątrz gładkie lico i chłodny wzrok, a w środku wrzenie świata. Co się dzieje, kiedy chłopaków dopada nuda?

Głowa schowana w ulubionej bluzie, rozciągniętej jak guma. To trochę jak zabawa z czasem – ten dla nikogo nie jest łaskawy, ale przy odrobinie wyobraźni możesz sprawiać, że zegary miękną. Pozwolą się targać za wskazówki albo urządzić ze szklistej tarczy ślizgawkę. Czas przeleje się przez palce i ciało stanie się bezwolne, zupełnie jakby dryfowało po spokojnym morzu bez widoku na ląd. Patrz, udaję, że nic nie jest w stanie mnie poruszyć. Nie muszę się silić na komunikację, bo nawet mój T-shirt mówi, że pod wrażeniem to ja nie jestem.

Zagrasz w zośkę? Czemu nie, skoro i tak nie mam nic innego do roboty. OK, znudziło mi się, siadam żeby sobie podumać o tym, co mogę uczynić z tego, co mam akurat pod ręką. Interesuje mnie wszystko: od twórczej dekonstrukcji po pozbawioną celu demolkę. Chwiejna wieża z krzeseł czy wysublimowany tor przeszkód, idealny do trenowania równowagi i pogłębionych szpagatów? Zawsze!

Nuda rodzi kreatywność. Po początkowym rozleniwieniu i na wpół drzemaniu następuje aktywacja rozmiłowanego w leżeniu ciała i zabawy wysokich lotów. Czapka na bakier, zręczne palce w ruch i wtem następuje produkcja papierowych samolotów sunących wzdłuż dużego pokoju i próbujących wydostać się za okno. Możemy wszystko, nie musimy nic. I ta wolność nakręca!